Dit is het einde...

Na drie seizoenen komt er een einde aan ons team. Althans met het vertrek van Emma naar de MD2, Abe naar de E4 en Sem naar de D6 zwaaien ook weer drie getrouwen af. Van de oorspronkelijke line-up in de F9 in het seizoen 2005-2006 zijn alleen Dore, Joran en Egon nog over. People come, people go. Een korte geschiedenis van een legensdarisch negental.

Onwennig komen de ouders en spelers van de F9 bij elkaar in de -oude- kantine op Sportpark Voordorp. De F9 is een vers gevormd team van beginnende spelers en speelsters. Leiders zijn Jan en Stefan; Roan en Stefan verzorgen de trainingen, nadat een aantal moeders in het begin de honneurs heeft waargenomen. Al snel blijkt dat we in Junior al een drijvende kracht hebben, die al enkele jaren ervaring heeft. Verder spelen Victor, Guus, Abe, Egon, Joran, Emma, Dore en Wouter in het team. In de competitie spelen we goed mee. Het keeperswerk van Victor en Abe voorkomt veel tegendoelpunten en voorin zijn Wouter en Junior goed voor bijna de voltallige productie. De anderen lopen nog wat achter in de ontwikkeling, maar gaan zienderogen vooruit. Als je terugkijkt hadden in die fase de beteren wellicht wat eerder naar andere, betere teams moeten gaan. Aan de andere kant is dit team niet met 23-0 nederlagen begonnen, zoals zoveel andere teams.

In het najaar verschijnt het eerste weblog van de F9. Wekelijks houdt Stefan/Sjaak de wedstrijden bij en verschijnen er regelmatig foto's, die vaak door Mariëlle zijn gemaakt. Menno wordt al snel de vaste scheidsrechter bij de wedstrijden die vrijwel allemaal op het krappe korfbalveld worden gespeeld. Voor de winterstop winnen we bijna alle wedstrijden, maar één wordt dik verloren (14-0 tegen 't Goy) als Victor en Junior er niet zijn. Deze wedstrijd staat nog in het geheugen van spelers en ouders gegrift. De return wordt 5-5 en daardoor worden we tweede. In de tweede seizoenshelft zpelen we tegen sterkere ploegen en is het elke week spannend. Toch staan we aan het eind van het seizoen bovenaan, onder andere door een bloedstollende wedstrijd in Zeist. Dore mist een flink deel van het seizoen omdat ze last heeft van de oren. De toernooien lopen mooi; helaas geen toernooiwinst, maar wel een mooie film van Eric en Ellen.

Het jaar erop wat wijzigingen. De F9 wordt F4. Junior gaat naar Hercules, Victor naar de E9 en daarvoor komen Guyla en Sem in de plaats. Jan gaat met Victor mee en Bas wordt ook leider. Het team leunt nog sterk op Wouter, maar de rest heeft een behoorlijke stap gemaakt. Soms wordt er geweldig gespeeld en er wordt regelmatig gewonnen. De 11-2 tegen Jonathan en de 1-8 in Wijk bij Duurstede betekenen een sensationele start. Daarna wordt het wat minder, maar de F4 blijft vooral een leuk team. Dat in de shirts van 'Reizinger' een professionele indruk maakt. Voor de winterstop worden we derde en daarna komt de F4 in zwaarder weer. De tegenstanders worden beter en we missen Wouter een tijdje vanwege een sleutelbeenbreuk. Enkele nederlagen volgen, maar in Veenendaal speelt het team eenmaal herenigd een fabuleuze partij. Toch maakt het team elke keer een stapje; de basisvaardigheden nemen toe en er wordt goed samengespeeld. En Emma ontpopt zich dit seizoen als een geweldige keeper. We beëindigen het seizoen met een paar leuke toernooien waar ook mooie prijzen worden opgehaald.

Dan het derde seizoen. Weer enkele wijzigingen. Wouter gaat naar een sterker team, Guus stopt en gaat atletieken en Guyla verhuist naar Houten en gaat bij Delta Sports spelen. De harde kern krijgt versterking van Broos, Ties en Mette. Stefan wordt hoofdleider van de E en Menno neemt zijn plek als tweede leider in. Sommige spelers zijn nieuw en het team heeft geen spelers meer die er ver bovenuit steken. En hoewel er veel verloren wordt, en soms ook stevig, is het qua voetbal misschien wel het leukste seizoen geweest. In sommige wedstrijden werd gewoon erg goed gespeeld; er werd veel samengespeeld en ook na nederlagen bleef de sfeer goed. Voor de winterstop wordt er één puntje gehaald in de eigen samenstelling en met wat hulp van de E1 zelfs een keer gewonnen. Na de winterstop gaan de onderste zes teams door en is de competitie ineens veel leuker. Tegen CDN lijkt de eerste winst op eigen kracht een feit, maar helaas loopt het anders. In de return is de E9 dan eindelijk los en komen ze met een 0-14 overwinning thuis. Daarna wordt nog gestunt tegen latere kampioen Jonathan (1-1, maar winst was verdiend geweest). Ook de slotwedstrijd wordt gewonnen, tegen Hercules, een team dat we net als Jonathan veel zijn tegengekomen.

Natuurlijk; het voetballen staat centraal in dit verhaal, dat is wat ons bindt. We waren ook op persoonlijk vlak betrokken bij elkaar. De harde kern bij de wedstrijden leefde intensief mee met de spelers en met elkaar. Hannelore werd ziek, André en Mariëlle gingen uit elkaar. Het had niet de boventoon bij de gesprekken bij de koffie 's ochtends maar het mocht er wel zijn. De F9/E4/E9 had altijd genoeg toeschouwers en chauffeurs. Dat is ook iets om blij te zijn.

En nu voelt het toch als een einde. Sem is een D-tje en er was als dispensatiespeler geen plek meer in de E. Bas gaat ook stoppen, want dochter Eva wil nu ook wel eens een seizoen aandacht van haar vader. Menno en Emma verhuizen naar de MD. En Roan gaat studeren als het goed is en dus andere dingen doen. Abe gaat naar de E4 en verlaat zijn metgezellen van de afgelopen drie jaar. En Abe was wel de bindende factor in dit blog. De schrijver was zijn vader en zal de E6 van volgend seizoen veel minder zien en ook geen verslagen meer maken.Zodat het team een volledige doorstart gaat maken. Er komen twee spelers uit de E8 bij (Floris en Micha) en Sem de Gier ui de F8 wordt de nieuwe Sem in dit team. Zijn vader Ruud heeft zich al als leider aangediend dus de toekomst is al wel verzekerd.

Leuk feestje als afsluiting

Wim en Jenny hadden hun huis en -vooral- tuin beschikbaar gesteld om het slot van het seizoen te vieren. Bijna iedereen was er, alleen Broos en aanhang, was verhinderd en Roan moest werken. We hadden zelf eten meegenomen en er was genoeg drinken; zelfs de regen kon niet ons niet deren. De spelers reikten zelf -ditmaal gecoacht door Wim- de prijzen uit aan Bas en Menno, inclusief mini-speech.

Na het eten het traditionele partijtje tussen ouders en de kinderen. Het werd een bloedstollende 10-9 voor de kinderen. Mét natuurlijk penalties op het einde.


We kunnen op vakantie; het blog kan gesloten worden. Tot volgend seizoen.

Kamp als prachtige seizoensafsluiting

De E9 was goed vertegenwoordigd op het kamp. Dore en Ties waren niet mee, maar verder was iedereen er. Sevim uit de E10 had geen team, maar werd gastvrij door onze helden opgenomen in de groep. Voor een anatal spelers was het al het derde kamp en die routine straalde ervan af. De vaste onderdelen werd met plezier afgewerkt en het nieuwe element (Levend Stratego, met dank aan Abe's zus, Josefine, die de kaartjes had geknipt) beviel goed. Bas wist als bondscoach van Denemarken een dubbel te pakken; zowel het voetbaltoernooi als het spellencicuit werden gewonnen. Menno won met zijn ploeg Rusland de sportiviteitsprijs; helaas konden beude prijzen niet meer worden uitgereikt door het slechte weer op het eind.

Het filmpje is een absolute aanrader. Het geeft de goede sfeer op het kamp prima weer. Een goede afsluiting van het seizoen.

Spannend thuistoernooi Sporting goed uitgepakt voor Sporting E9 !

door Bas
Na een periode met heerlijke zonnige zomerdagen sloeg het weer dit weekend in een keer om en stonden we vandaag op met grijze wolkendek en motregen… Desalniettemin kon het goed georganiseerde thuistoernooi bij Sporting toch gewoon doorgaan. We speelden op het voor de E9 favoriete kunstgrasveld B2 en dan maakt een regenbuitje meer of minder niet meer uit. Het goede nieuws was ook dat het regenachtige weer de harde kern supporters van Sporting E9 niet afschrok en dat we naast het voltallige aantal van 9 E9-spelers met heel veel ouders in de kantine om 9:00 uur stonden te wachten in afwachting van het startschot van het toernooi.

De eerste wedstrijd werd gespeeld tegen UVV E5 uit Leidse Rijn en werd ondanks een zeer lange periode waarin de twee ploegen elkaar goed in evenwicht hielden uiteindelijk toch nog een flinke nederlaag voor onze helden. Abe maakte prachtige reddingen maar het mocht niet baten (0-5).

Gelukkig herpakten onze kanjers Mette, Dore, Emma, Sem, Broos, Joran, Ties, Abe, Egon zich weer volledig in de tweede wedstrijd tegen IJsselmeervogels, die direct na de eerste werd gespeeld. Met Emma dit keer op de goal lieten we zien wat strijd was. De mooie openingsgoal van Abe werd snel gevolgd door prachtige goals van Sem, Joran (zijn eerste doelpunt) en Dore. Met high fives werd de wedstrijd afgesloten en stralende gezichten waren een feit en dat was zeker verdiend.

Daarna volgde de spannende kraker tegen Sporting E10, deze keer met een goed keepende Egon op de goal. De E9 startte sterk maar het eerste doelpunt bleef nog even uit. Door de sterk spelende Emma werden uiteindelijk 2 goals snel achter elkaar gescoord. Maar het gevaar was niet over en de E10 kwam steeds gevaarlijk in de buurt van onze goal, waardoor het zeer spannend bleef na een tegengoal. Door de enorme inzet en wilskracht van E9 werd de 2-1 overwinning veilig gesteld en daarmee de mooie 2e plaats in de poule bereikt met een mooi vaantje en bijbehorende beker als prijs.

Kortom een zeer geslaagd toernooi met een mooie einduitslag !

Eindstand bekend

Dit is de eindstand geworden. Jonathan maakte geen fout en won met 13-1 van CDN. Als we in Zeist gewonnen hadden was Delta Sports kampioen geworden. Maar tegen de top drie hebben we gewoon punten gepakt; alleen De Bilt was twee keer te sterk (maar we deden goed mee en kregen veel kansen). In elk geval was het na de winterstop een stuk leuker.

Spectaculair slot competitie: 6-5 winst op Hercules E10

Ok, de E9 was vandaag versterkt met Willem en Sten, maar dat deed niks af aan de goede prestatie tegen de ploeg die eigenlijk kampioen had moeten worden vandaag. Aangezien ze vorige week van Jonathan hadden verloren, zat dat er niet meer voor ze in, want Jonathan speelde vandaag tegen CDN. Een niet al te ingewikkelde opgave volgens mij.

De twee ploegen maakten er een hele leuk, spannende en sportieve wedstrijd van. Het scoreverloop was spectaculair, maar nóg meer spektakel was de eerste goal van Egon. Hij opende de score: 1-0. Scheidrechter André kon zijn ogen niet geloven en vond het eigenlijk een eigen goal, maar wij tellen hem bij Egon. Via twee goede uitvallen maakte Hercules 1-2, ballen waar Abe, die de hele wedstrijd keepte, niet veel aan kon doen. Ties en Joran konden het verder goed behappen en Willem heerste over het veld. De broers Ties en Willem wisten soms al elkaar goed te vinden en ook voorin waren er prima combinaties. Sten stond honkvast op links en was goed aanspeelbaar. Hij schoot na een prima pass van Willen van afstand Sporting weer naast onze buren. Voor de rust wist Willem de score zelfs naar 3-2 te tillen en daarmee gingen we wisselen.

In de tweede helft werd het snel 4-2 door wederom Sten en kregen we veel kansen. Mette werkte weer keihard en was ongelukkig in de afronding. Ook Sem was er dichtbij en bijna had Joran ook zijn een eerste goal gemaakt gemaakt. Daarna was er een periode voor Hercules en wisten ze tot 4-4 terug te komen. Uit de aftrap ging Willem solo door en schoot hij Sporting op 5-4. Even later was het weer Sten die scoorde en die 6-4 leek de eindstand te worden. In de slotminuut was het toch nog een keer Hercules, maar verder dan 6-5 kwamen ze niet.

Een prachtig einde van een tweede seizoenhelft die prima is verlopen. Vier keer wisten we een nederlaag te voorkomen en slechts één keer zijn we echt afgedroogd. Nog één keer een toernooi en het kamp en het seizoen zit erop. Jammer nu het weer net zo lekker aan het worden is.

Rondom het voetbal

Natuurlijk gaat het om de wedstrijden bij onze helden, maar rond die wedstrijden is er genoeg te beleven. Zo hadden we vorige week het accuincident van Ronald, waardoor het wachtend kwartet samen met Monique met een taxi naar Utrecht terug moest (mooi plaatje van Monique). Gisteren konden we weer eens genieten van de feitenkennis van Emma en Abe. Het pingpongde heen en weer totdat op een een gegeven moment de laatste verzuchtte: 'dat die speler 86 kg is, ja dát weet ik niet hoor'. Emma wist het wel.



En omdat we te vroeg waren bij Delta Sports waren we getuige van de 'indrukwekkende' wedstrijd tussen Delta Sports MC2 en Hoograven MC1 (zie foto). Eerstgenoemde ploeg was beter, maar vermeld moet worden dat onze MC2 daar met 9-0 van won. Desondanks konden de meiden van Hoograven wel iets terugdoen en tegenscoren (het werd uiteindelijk 7-3). Terwijl wij nog wat duf achter de koffie zaten te lurken klonk het achter ons uit de mond van Broos: 'de islam heeft gescoord'.