Dit is het einde...

Na drie seizoenen komt er een einde aan ons team. Althans met het vertrek van Emma naar de MD2, Abe naar de E4 en Sem naar de D6 zwaaien ook weer drie getrouwen af. Van de oorspronkelijke line-up in de F9 in het seizoen 2005-2006 zijn alleen Dore, Joran en Egon nog over. People come, people go. Een korte geschiedenis van een legensdarisch negental.

Onwennig komen de ouders en spelers van de F9 bij elkaar in de -oude- kantine op Sportpark Voordorp. De F9 is een vers gevormd team van beginnende spelers en speelsters. Leiders zijn Jan en Stefan; Roan en Stefan verzorgen de trainingen, nadat een aantal moeders in het begin de honneurs heeft waargenomen. Al snel blijkt dat we in Junior al een drijvende kracht hebben, die al enkele jaren ervaring heeft. Verder spelen Victor, Guus, Abe, Egon, Joran, Emma, Dore en Wouter in het team. In de competitie spelen we goed mee. Het keeperswerk van Victor en Abe voorkomt veel tegendoelpunten en voorin zijn Wouter en Junior goed voor bijna de voltallige productie. De anderen lopen nog wat achter in de ontwikkeling, maar gaan zienderogen vooruit. Als je terugkijkt hadden in die fase de beteren wellicht wat eerder naar andere, betere teams moeten gaan. Aan de andere kant is dit team niet met 23-0 nederlagen begonnen, zoals zoveel andere teams.

In het najaar verschijnt het eerste weblog van de F9. Wekelijks houdt Stefan/Sjaak de wedstrijden bij en verschijnen er regelmatig foto's, die vaak door Mariëlle zijn gemaakt. Menno wordt al snel de vaste scheidsrechter bij de wedstrijden die vrijwel allemaal op het krappe korfbalveld worden gespeeld. Voor de winterstop winnen we bijna alle wedstrijden, maar één wordt dik verloren (14-0 tegen 't Goy) als Victor en Junior er niet zijn. Deze wedstrijd staat nog in het geheugen van spelers en ouders gegrift. De return wordt 5-5 en daardoor worden we tweede. In de tweede seizoenshelft zpelen we tegen sterkere ploegen en is het elke week spannend. Toch staan we aan het eind van het seizoen bovenaan, onder andere door een bloedstollende wedstrijd in Zeist. Dore mist een flink deel van het seizoen omdat ze last heeft van de oren. De toernooien lopen mooi; helaas geen toernooiwinst, maar wel een mooie film van Eric en Ellen.

Het jaar erop wat wijzigingen. De F9 wordt F4. Junior gaat naar Hercules, Victor naar de E9 en daarvoor komen Guyla en Sem in de plaats. Jan gaat met Victor mee en Bas wordt ook leider. Het team leunt nog sterk op Wouter, maar de rest heeft een behoorlijke stap gemaakt. Soms wordt er geweldig gespeeld en er wordt regelmatig gewonnen. De 11-2 tegen Jonathan en de 1-8 in Wijk bij Duurstede betekenen een sensationele start. Daarna wordt het wat minder, maar de F4 blijft vooral een leuk team. Dat in de shirts van 'Reizinger' een professionele indruk maakt. Voor de winterstop worden we derde en daarna komt de F4 in zwaarder weer. De tegenstanders worden beter en we missen Wouter een tijdje vanwege een sleutelbeenbreuk. Enkele nederlagen volgen, maar in Veenendaal speelt het team eenmaal herenigd een fabuleuze partij. Toch maakt het team elke keer een stapje; de basisvaardigheden nemen toe en er wordt goed samengespeeld. En Emma ontpopt zich dit seizoen als een geweldige keeper. We beëindigen het seizoen met een paar leuke toernooien waar ook mooie prijzen worden opgehaald.

Dan het derde seizoen. Weer enkele wijzigingen. Wouter gaat naar een sterker team, Guus stopt en gaat atletieken en Guyla verhuist naar Houten en gaat bij Delta Sports spelen. De harde kern krijgt versterking van Broos, Ties en Mette. Stefan wordt hoofdleider van de E en Menno neemt zijn plek als tweede leider in. Sommige spelers zijn nieuw en het team heeft geen spelers meer die er ver bovenuit steken. En hoewel er veel verloren wordt, en soms ook stevig, is het qua voetbal misschien wel het leukste seizoen geweest. In sommige wedstrijden werd gewoon erg goed gespeeld; er werd veel samengespeeld en ook na nederlagen bleef de sfeer goed. Voor de winterstop wordt er één puntje gehaald in de eigen samenstelling en met wat hulp van de E1 zelfs een keer gewonnen. Na de winterstop gaan de onderste zes teams door en is de competitie ineens veel leuker. Tegen CDN lijkt de eerste winst op eigen kracht een feit, maar helaas loopt het anders. In de return is de E9 dan eindelijk los en komen ze met een 0-14 overwinning thuis. Daarna wordt nog gestunt tegen latere kampioen Jonathan (1-1, maar winst was verdiend geweest). Ook de slotwedstrijd wordt gewonnen, tegen Hercules, een team dat we net als Jonathan veel zijn tegengekomen.

Natuurlijk; het voetballen staat centraal in dit verhaal, dat is wat ons bindt. We waren ook op persoonlijk vlak betrokken bij elkaar. De harde kern bij de wedstrijden leefde intensief mee met de spelers en met elkaar. Hannelore werd ziek, André en Mariëlle gingen uit elkaar. Het had niet de boventoon bij de gesprekken bij de koffie 's ochtends maar het mocht er wel zijn. De F9/E4/E9 had altijd genoeg toeschouwers en chauffeurs. Dat is ook iets om blij te zijn.

En nu voelt het toch als een einde. Sem is een D-tje en er was als dispensatiespeler geen plek meer in de E. Bas gaat ook stoppen, want dochter Eva wil nu ook wel eens een seizoen aandacht van haar vader. Menno en Emma verhuizen naar de MD. En Roan gaat studeren als het goed is en dus andere dingen doen. Abe gaat naar de E4 en verlaat zijn metgezellen van de afgelopen drie jaar. En Abe was wel de bindende factor in dit blog. De schrijver was zijn vader en zal de E6 van volgend seizoen veel minder zien en ook geen verslagen meer maken.Zodat het team een volledige doorstart gaat maken. Er komen twee spelers uit de E8 bij (Floris en Micha) en Sem de Gier ui de F8 wordt de nieuwe Sem in dit team. Zijn vader Ruud heeft zich al als leider aangediend dus de toekomst is al wel verzekerd.

Leuk feestje als afsluiting

Wim en Jenny hadden hun huis en -vooral- tuin beschikbaar gesteld om het slot van het seizoen te vieren. Bijna iedereen was er, alleen Broos en aanhang, was verhinderd en Roan moest werken. We hadden zelf eten meegenomen en er was genoeg drinken; zelfs de regen kon niet ons niet deren. De spelers reikten zelf -ditmaal gecoacht door Wim- de prijzen uit aan Bas en Menno, inclusief mini-speech.

Na het eten het traditionele partijtje tussen ouders en de kinderen. Het werd een bloedstollende 10-9 voor de kinderen. Mét natuurlijk penalties op het einde.


We kunnen op vakantie; het blog kan gesloten worden. Tot volgend seizoen.

Kamp als prachtige seizoensafsluiting

De E9 was goed vertegenwoordigd op het kamp. Dore en Ties waren niet mee, maar verder was iedereen er. Sevim uit de E10 had geen team, maar werd gastvrij door onze helden opgenomen in de groep. Voor een anatal spelers was het al het derde kamp en die routine straalde ervan af. De vaste onderdelen werd met plezier afgewerkt en het nieuwe element (Levend Stratego, met dank aan Abe's zus, Josefine, die de kaartjes had geknipt) beviel goed. Bas wist als bondscoach van Denemarken een dubbel te pakken; zowel het voetbaltoernooi als het spellencicuit werden gewonnen. Menno won met zijn ploeg Rusland de sportiviteitsprijs; helaas konden beude prijzen niet meer worden uitgereikt door het slechte weer op het eind.

Het filmpje is een absolute aanrader. Het geeft de goede sfeer op het kamp prima weer. Een goede afsluiting van het seizoen.

Spannend thuistoernooi Sporting goed uitgepakt voor Sporting E9 !

door Bas
Na een periode met heerlijke zonnige zomerdagen sloeg het weer dit weekend in een keer om en stonden we vandaag op met grijze wolkendek en motregen… Desalniettemin kon het goed georganiseerde thuistoernooi bij Sporting toch gewoon doorgaan. We speelden op het voor de E9 favoriete kunstgrasveld B2 en dan maakt een regenbuitje meer of minder niet meer uit. Het goede nieuws was ook dat het regenachtige weer de harde kern supporters van Sporting E9 niet afschrok en dat we naast het voltallige aantal van 9 E9-spelers met heel veel ouders in de kantine om 9:00 uur stonden te wachten in afwachting van het startschot van het toernooi.

De eerste wedstrijd werd gespeeld tegen UVV E5 uit Leidse Rijn en werd ondanks een zeer lange periode waarin de twee ploegen elkaar goed in evenwicht hielden uiteindelijk toch nog een flinke nederlaag voor onze helden. Abe maakte prachtige reddingen maar het mocht niet baten (0-5).

Gelukkig herpakten onze kanjers Mette, Dore, Emma, Sem, Broos, Joran, Ties, Abe, Egon zich weer volledig in de tweede wedstrijd tegen IJsselmeervogels, die direct na de eerste werd gespeeld. Met Emma dit keer op de goal lieten we zien wat strijd was. De mooie openingsgoal van Abe werd snel gevolgd door prachtige goals van Sem, Joran (zijn eerste doelpunt) en Dore. Met high fives werd de wedstrijd afgesloten en stralende gezichten waren een feit en dat was zeker verdiend.

Daarna volgde de spannende kraker tegen Sporting E10, deze keer met een goed keepende Egon op de goal. De E9 startte sterk maar het eerste doelpunt bleef nog even uit. Door de sterk spelende Emma werden uiteindelijk 2 goals snel achter elkaar gescoord. Maar het gevaar was niet over en de E10 kwam steeds gevaarlijk in de buurt van onze goal, waardoor het zeer spannend bleef na een tegengoal. Door de enorme inzet en wilskracht van E9 werd de 2-1 overwinning veilig gesteld en daarmee de mooie 2e plaats in de poule bereikt met een mooi vaantje en bijbehorende beker als prijs.

Kortom een zeer geslaagd toernooi met een mooie einduitslag !

Eindstand bekend

Dit is de eindstand geworden. Jonathan maakte geen fout en won met 13-1 van CDN. Als we in Zeist gewonnen hadden was Delta Sports kampioen geworden. Maar tegen de top drie hebben we gewoon punten gepakt; alleen De Bilt was twee keer te sterk (maar we deden goed mee en kregen veel kansen). In elk geval was het na de winterstop een stuk leuker.

Spectaculair slot competitie: 6-5 winst op Hercules E10

Ok, de E9 was vandaag versterkt met Willem en Sten, maar dat deed niks af aan de goede prestatie tegen de ploeg die eigenlijk kampioen had moeten worden vandaag. Aangezien ze vorige week van Jonathan hadden verloren, zat dat er niet meer voor ze in, want Jonathan speelde vandaag tegen CDN. Een niet al te ingewikkelde opgave volgens mij.

De twee ploegen maakten er een hele leuk, spannende en sportieve wedstrijd van. Het scoreverloop was spectaculair, maar nóg meer spektakel was de eerste goal van Egon. Hij opende de score: 1-0. Scheidrechter André kon zijn ogen niet geloven en vond het eigenlijk een eigen goal, maar wij tellen hem bij Egon. Via twee goede uitvallen maakte Hercules 1-2, ballen waar Abe, die de hele wedstrijd keepte, niet veel aan kon doen. Ties en Joran konden het verder goed behappen en Willem heerste over het veld. De broers Ties en Willem wisten soms al elkaar goed te vinden en ook voorin waren er prima combinaties. Sten stond honkvast op links en was goed aanspeelbaar. Hij schoot na een prima pass van Willen van afstand Sporting weer naast onze buren. Voor de rust wist Willem de score zelfs naar 3-2 te tillen en daarmee gingen we wisselen.

In de tweede helft werd het snel 4-2 door wederom Sten en kregen we veel kansen. Mette werkte weer keihard en was ongelukkig in de afronding. Ook Sem was er dichtbij en bijna had Joran ook zijn een eerste goal gemaakt gemaakt. Daarna was er een periode voor Hercules en wisten ze tot 4-4 terug te komen. Uit de aftrap ging Willem solo door en schoot hij Sporting op 5-4. Even later was het weer Sten die scoorde en die 6-4 leek de eindstand te worden. In de slotminuut was het toch nog een keer Hercules, maar verder dan 6-5 kwamen ze niet.

Een prachtig einde van een tweede seizoenhelft die prima is verlopen. Vier keer wisten we een nederlaag te voorkomen en slechts één keer zijn we echt afgedroogd. Nog één keer een toernooi en het kamp en het seizoen zit erop. Jammer nu het weer net zo lekker aan het worden is.

Rondom het voetbal

Natuurlijk gaat het om de wedstrijden bij onze helden, maar rond die wedstrijden is er genoeg te beleven. Zo hadden we vorige week het accuincident van Ronald, waardoor het wachtend kwartet samen met Monique met een taxi naar Utrecht terug moest (mooi plaatje van Monique). Gisteren konden we weer eens genieten van de feitenkennis van Emma en Abe. Het pingpongde heen en weer totdat op een een gegeven moment de laatste verzuchtte: 'dat die speler 86 kg is, ja dát weet ik niet hoor'. Emma wist het wel.



En omdat we te vroeg waren bij Delta Sports waren we getuige van de 'indrukwekkende' wedstrijd tussen Delta Sports MC2 en Hoograven MC1 (zie foto). Eerstgenoemde ploeg was beter, maar vermeld moet worden dat onze MC2 daar met 9-0 van won. Desondanks konden de meiden van Hoograven wel iets terugdoen en tegenscoren (het werd uiteindelijk 7-3). Terwijl wij nog wat duf achter de koffie zaten te lurken klonk het achter ons uit de mond van Broos: 'de islam heeft gescoord'.

Betere tegenstander verslaat eindelijk E9: 6-1

Delta Sports E10 had nog niet van onze E9 gewonnen dit seizoen. Twee keer werd het thuis gelijk (1-1 en 3-3). Die laatste wedstrijd speelden we maar met vier eigen spelers. Vandaag waren we helemaal compleet. Delta Sports vecht met Hercules en Jonathan voor de titel; wij zijn echt van de onderste plek weg en zullen 5e gaan worden. Toch was het legioen benieuwd of de goede wedstrijd van vorige week een vervolg kon krijgen.

We begonnen met een eerste verrassing: Egon ging op het doel en bleef daar de hele wedstrijd staan. Af en toe was het voor hem nog lastig om de bal op te pakken met de handen, maar verder deed hij het prima. Emma en Abe speelden daardoor weer eens samen en dat betaalde zich snel uit. Een pass van Dore werd door Emma prima verwerkt en haar pass op Abe was perfect. Die behield het overzicht en de kalmte en joeg de bal via de onderkant van de lat in het doel: 0-1. Een tweede verrassing dus en zouden we weer gaan stunten? Nee, helaas niet. Een minuut later was het 1-1 en niet heel veel daarna stond het 2-1. De tegenstander had een paar snelle en balvaardige buitenspelers en daar waren we niet tegen opgewassen. Toch kregen we via Emma en Dore nog twee prima kansen op de 2-2. Ondanks de tegenwind kwamen we er goed uit en was er sprake van een echte wedstrijd. Vlak voor de rust maakte Delta Sports 3-1 en dat was eigenlijk de genadeklap. De derde verassing was de scheidsrechter: Delta Sports kon er geen leveren en Menno was niet te beroerd om te fluiten. Dat deed hij uiteraard vlekkeloos.

In de tweede helft liep het allemaal wat minder helaas. We dachten dat de meewind wel zou helpen om de tegenstander op afstand te houden, maar dat ging niet door. Slecht speelden we niet, maar de tegenstander was net even iets beter en vooral zoals de kenners Menno en Wim wisten te melden: feller. Aan Mette en Broos lag het niet. Mette buffelde en liet zich niet imponeren door de laatste man die 160 cm mat en zeker op basis van zijn schot niet echt voor dispensatie in aanmerking hoefde te komen. Broos gaat met de week beter spelen en speelde een uitstekende partij. Maar dat weerhield de tegenstander niet om er nog drie in te schieten. Dus werd het 6-1. We kregen nog wel een paar halve kansen maar de winst voor de tegenstander was echt verdiend.

Volgende week de laatste wedstrijd tegen Hercules dat tegen ons waarschijnlijk de bloemen kan gaan ophalen. Net als vorig jaar toen we ook het seizoen eindigden tegen de kampioen. We gaan er een leuke wedstrijd van maken. Voorlopig hebben we nog maar één toernooi. Maar misschien kunnen we op de resterende dagen nog zelf iets organiseren of een vriendschappelijke wedstrijd gaan spelen.

Sterk optreden leidt tot verdiende remise: 1-1

Vandaag trad de E9 voor de derde keer aan tegen Jonathan E10. Dit team was inmiddels de koploper in de competitie. Het werd na een uitstekende en bloedstollende wedstrijd een volledig verdiend gelijkspel. Na een kansloze 0-4 en 1-11 thuis werd het dit keer in Zeist 1-1.

We begonnen met de kersverse kampioen uit de E8 in de gelederen, Noam. Hij viel in voor Egon. Verder was iedereen er. We speelden acht tegen acht op een goed bespeelbaar veld, waar de stevige wind van opzij over dwarrelde. De start was goed, er werd gestreden en goed verdedigd, maar toch was het al snel na een rommelige situatie voor Abe's goal 1-0. Aan de kant werd lichtje gevreesd voor een afstraffing. De laatste wedstrijden had Jonathan van Hercules en Delta Sports gewonnen, dus die waren in de winning mood. Maar de E9 rechtte de rug. Onder aanvoering van de subliem spelende Noam trokken we naar voren. De dames in de voorhoede waren goed aanspeelbaar en op het middenveld was Broos zeer sterk bezig. Fel maar fair in de duels, rustig spelend waar mogelijk en opruimend waar nodig. Joran en Ties hielden het achterin goed schoon, maar Abe moest toch veel ingrijpen. Dat deed hij vlekkeloos. Samen met Emma en Dore hadden ze invallend bij de E10 met 18-0 verloren, dus tegengoals hadden ze genoeg gehad. Sem moest een paar keer worden aangemoedigd maar ging daarna ook lekker meedoen met zijn team. Na een goed aanval schoot Emma tegen de keeper en de terugspringende bal plaatste Noam met een prachtige boogbal precies onder de lat: 1-1. Even later gaf hij Emma na een mooie solo een hele mooie kans, maar helaas ging die er niet in. De groene brigade begon onrustig te worden. Sporting'70 was een walkover naar de kampioenswedstrijd van volgende week? Mooi niet dachten onze helden.

In de tweede helft ging Sporting brutaal voor de overwinning. Soms stonden we met 5 man in de aanval. Dat er geen goal inging was een klein wonder. De mooiste kans was voor Abe, die de bal uitstekend inschoot, maar de keeper van Jonathan hield hem heel goed tegen. Aan de andere kant waren er ook kansen. Maar daar stond Emma foutloos te keepen. En zo vielen er geen goals. De wedstrijd werd wel ruwer; eerst kreeg Ties een elleboog in zijn gezicht en daarna werd Noam een bloedlip geslagen. De scheidsrechter was niet opgewassen tegen dit gedrag en de gemoederen liepen even op. Na een vlot fluitsignaal was het snel gesust en konden we gelukkig nog in een goede sfeer strafschoppen nemen.

Het mooiste compliment kwam van Noam die vond dat het team onherkenbaar was met het begin van het seizoen. In de tweede helft viel hij ook niet meer op, de rest had zich opgetrokken aan het niveau. Een overwinning was mooi geweest, en niet onverdiend, maar het het spel en de inzet waren de supporters meer dan tevreden. Nog twee wedstrijden tegen vergelijkbare ploegen. Die moeten we net zo gaan spelen als vandaag om het goede gevoel vast te houden. De uitslag is dan niet zo belangrijk.

E9 komt tekort tegen De Bilt: 0-4

Jammer dat de E9 de vele kansen niet wist te benutten. Tegenstander de Bilt was net wat sterker en was ook scherper in de afronding. Als de uitslag 3-6 of 5-7 was geweest hadden we daar vrede mee gehad. Nu werd het bij vlagen prima spel niet bekroond met een goal.

Zonder Dore, maar verder compleet begon de E9 met wind mee tegen tegenstander de Bilt. Twee keer werd het uit 4-1 en twee keer speelden we heel goed mee. Ook nu was dat het geval. Toen de goal omwaaide en Abe bijna werd verpletterd was er even grote schrik. In elk geval wordt er nu voortaan voor gezorgd dat de goals worden vastgezet. Achterin waren Ties, Joran, Egon en Sem goed bij de les, al waren de aanvallers van De Bilt erg sterk. Emma, die Abe was opgevolgd onder de lat hield lang de goal schoon, maar halverwege de eerste helft werd het toch 0-1. Daarna ging Abe een paar keer goed door en trachtte hij combinaties met Mette, die gelukkig weer in het veld stond, op te zetten. Broos werkte keihard en gebruikte zijn lichaam een paar keer heel goed. Nog steeds zit er een stijgende lijn in dit team.

In de tweede helft counterde De Bilt vlot naar 0-4 en er werd nog een aantal keren goed gered door Emma. We bleven echter ook gevaarlijk maar de supporters achter het doel zagen de ene na de andere kans verloren gaan. Maar wie herinnert zich niet het jammerlijke verslag dat deze ploeg geen één kans kreeg. We hebben nu de luxe dat ze de kansen ook zelf creëren. Dat is al hartstikke goed. Bij de penalties nam Abe wraak op het doel dat op zijn kop kwam door de bal keihard in de hoek te jagen (zie de foto hierboven). Nog drie wedstrijden tegen de top 3. Die spelen nog voor het kampioenschap. Wie weet kunnen we nog met een stuntje tegen één van die drie een rol gaan spelen.

Geen training vandaag

Vandaag, 25 maart gaat de training niet door. We zijn een paar weken geleden al genoeg verkleumd door de kou.

Ook E9 zwaait naar van Gaal

Van onze verslaggever Abe

Gisteren, zondag 16 maart was er weer een wedstrijd van FC Utrecht. Dit keer streden de Utrechters tegen AZ. De wedstrijd was spannend, want het werd op het laatste moment toch nog 2-2: AZ maakte gelijk. De kansen waren voor AZ terwijl FC Utrecht nog wat kansjes tussendoor kreeg. Ondanks alle kou en motregen was het toch heel leuk in Stadion de Galgenwaard. Het publiek zwaaide naar Van Gaal, maar in de laatste minuut zwaaide Van Gaal terug toen de gelijkmaker kwam. Er was maar een heel vak met de supporters van AZ. Toen de gelijkmaker kwam ging dat vak los. Het was een leuke wedstrijd en beide ploegen hadden een punt erbij.

E9 raast over CDN heen: 0-14

Met hulp van de reporters Bas en Abe: De E9 verplettert CDN E5! De afgelopen twee keer waren we sterker maar wisten we niet te winnen. Gezien de goede lijn van de laatste weken (vanaf de tweede helft tegen Jonathan) zat een overwinning er in. We hadden vandaag in Willem en Hugo vervangers van de afwezige Dore, Egon en Mette. De E9 ging helemaal los en via 7x Willem, 3x Abe, 2x Emma, 1x Sem en een eigen goal werd het maar liefst 0-14. Bij rust was de stand al 0-8 dus de goals werden mooi verdeeld over de twee helften. Iedereen speelde een topwedstrijd, zodat de eerste uitoverwinning werd geboekt en voor het eerst dit seizoen de 'nul' werd gehouden.
Ooit, met Junior, Wouter, Victor en Guus er nog bij wonnen we ook met deze cijfers. Na al die dikke nederlagen is dit een hele mooie opsteker. En: het doelsaldo is weer bijna positief nu!

Opmerkelijk veter-strik-moment in wedstrijd tegen Hercules

door Bas

Het was een prachtig zonnige voetbalochtend vandaag. De derby tegen onze buren Hercules E10 stond op het programma. Het voordeel is dat we dan altijd kunnen lopen naar het veld voor onze "uit"-wedstrijd. En dat deden we niet alleen met het team, want de F-side van Sporting was weer zeer goed vertegenwoordigd :-) ! Die steun konden we goed gebruiken gezien de eerder gespeelde wedstrijden tegen Hercules. De zieke Mettekon helaas niet meespelen, maar kwam desalniettemin haar team nog wel
als toeschouwer samen met haar moeder toejuichen. Hopelijk wordt ze snelweer beter!

We begonnen uitermate sterk in de bekende opstelling. Al snel volgde zelfs ons eerste doelpunt! Een mooi schot van Ties belandde tussen de palen: 0-1 (we lijken patent op de eerste goal van de wedstrijd te hebben dit seizoen). Je zag dat dit voor het team een mooie opsteker was. Direct daarna volgde een mooie kans voor de vrijgespeelde en goedspelende Dore, die nog net door de keeper van Hercules kon worden onderschept. Je zag in deze fase dat iedereen zijn plek goed hield en goed gezocht werd naar combinaties. Joran en Egon schoven goed mee op en Sem en Broos liepen de longen uit hun lijf in de voorhoede. Echter na 10 minuten werd het geheime wapen van Hercules ingezet. Een drietal nieuwe spelers werd ingezet en dat waren zeker niet de minsten. Ineens sloeg het wedstrijdbeeld totaal om en had de E9 grote moeite op het hoofd koel
te houden. Ondanks de dappere en mooie reddingen van Abe konden we niet voorkomen dat het bij de rust al 6-1 stond.

De tweede helft verliep een stuk beter voor onze Sporting helden. We hadden de bekende keeperwissel doorgevoerd en Emma stond als een Gomez te keepen! Daarnaast hadden we op de topper van Hercules mandekking gezet en dat bleek goed uit te pakken. Het meest opmerkelijke moment in de tweede helft was echter dat de goed fluitende scheidsrechter het spel stillegde om de veters te kunnen strikken. Vervolgens zaten wel 5 spelers tegelijk op het veld hun veters te strikken. Een mooi gezicht, jammer dat we er geen foto van konden maken. Uiteindelijk bleef de einduitslag op 7-1 steken en wisten we de balans door hard werken weer enigszins terug in de wedstrijd te brengen.

Eerste punt voor gehavend E9

Het was door de vakantie allemaal wat anders dan normaal. Base, Joran, Broos, Dore, de geblesseere Mette en de op de valreep ziek geworden Abe waren er niet. Het kwartet Emma, Ties, Egon en Sem werd gelukkig aangevuld met Noam, Grote Bram en Joep uit de E8. Dank julie wel mannen. Hoewel de verslaggever alleen het staartje heeft gezien was het een mooie dag voor de E9. Delta Sports E10 wist weer niet te winnen van de E9. We stonden zelfs nog met 3-1 voor. Een gelijkspel was wel verdiend, want in de laatste 10 minuten hadden ze veel kansen. Emma stond op haar plek ondanks een dik blauw oog. We zijn van de hatelijke nul punten af en hopelijk gaan we met ons eigen team er ook nog een paar verdienen in de komende weken.

E9 niet wakker in vrieskou (1-11)

Je zou hopen dat het een tikfoutje was, maar helaas. De eerdere thuiswedstrijd tegen Jonathan E10 deden we niet echt mee en werd het 0-4. Toen was de ruststand 0-3. Nu was dat tien minuten al het geval. De ene goal na de andere viel en bij acht goals hield het op. Kennelijk was de kou te erg. In de tweede helft ging het een stuk beter en werd het 1-3. Jammer dat we de goede lijn van de weken hiervoor niet konden vasthouden. We krijgen nog twee sterke tegenstanders. Delta Sports (nog goed voor een gelijkspel) is inmiddels een stuk sterker geworden en Hercules kennen we inmiddels wel goed. Volgende week wordt er onderling gespeeld en de komende weken maar goed trainen.

Zo is het veel leuker

We zijn sinds de winterstop verlost van de sterkere teams die de zwakkeren met 13-0 oprollen. Ook de leider van de Bilt E8 was daar erg blij mee. Vandaag won zijn team wederom met 4-1 van ons, maar wat vooral blijft hangen is dat het een leuke wedstrijd was. De vorige wedstrijd zaten we dichtbij een gelijkspel, maar vandaag was het helemaal spannend. De Bilt was in het begin weliswaar sterker, maar achterin stond iedereen goed (met een beetje hulp van de achterlijn). De eerste de beste uitval maakte Emma gedecideerd af: 0-1. Net als vorige week hield die voorsprong geen stand tot de rust. Binnen twee minuten stond het 2-1, omdat er toch ineens een paar keer een tegenstander vrijstond. Verder was Abe een betrouwbare sluitpost en kwam hij niet in gevaar. De laatste tien minuten begon de E9 ineens te voetballen. De zijkanten werden goed bezet, er werd goed overgespeeld en er kwamen wat kansjes op 2-2.

Na de rust de traditionele keeperswissel Abe/Emma. Emma pakte een paar onmogelijke ballen en hield het spannend. Vooral om we voorin veel ruimte kregen. Mette speelde een prima wedstrijd. Goed aanspeelbaar, hard werkend en veel acties makend. Ze wisselden midden en rechts met Abe af en die twee vonden elkaar goed. Jammer dat Dore er niet was; die had wel raad geweten met de ruimte. Gesteund door Abe en een goed opkomende Sem (linkerkant) kwamen er twee dotten van kansen op 2-2. Helaas gingen ze er niet in. Ook Egon was dicht bij een treffer; het kan nu toch niet lang meer duren voordat hij die gaat scoren. Broos verzette veel werk op het middenveld en Ties en Joran speelden vooral in de tweede helft prima door beurtelings mee te gaan. Soms vergaten we nog wel om te verdedigen, dus het kon ook net zo goed 3-1 worden. En dat werd het. Een bal werd door Joran van richting veranderd en de subliem keepende Emma zag er ineens heel ongelukkig uit. We bleven voor een tweede goal gaan, maar dat lukte helaas niet. De Bilt was gelukkiger en maakte nog 4-1, maar dat maakt niks uit. We hebben heel goed gespeeld, hard gewerkt en ons best gedaan. Een leuke wedstrijd in een veel leukere poule dus. Volgende week weer zo lekker spelen, dames en heren!

De wedstrijd volgens Wim

Op een prachtige maar nogal winderige zaterdagochtend maakte ons helden hun opwachting tegen CDN. Met de dames voorin, Egon, Joran en Ties achterin, Abe op het doel en Sem als reserve maakte de E9 een vliegende start. Goed combinerend en sterk spelend werd binnen vijf minuten het doel van de tegenstander gevonden. Na een prachtige pass schoot Dore (met links) het eerste doelpunt binnen. Gedurende de gehele eerste helft bleef Sporting aandringen. De achterhoede schoof steeds met de voorhoede mee zodat CDN steeds onder druk werd gezet. Ook CDN kreeg kansen maar doordat steeds geconcentreerd een "eigen man" werd opgezocht en solide keepwerk van Abe was er geen doorkomen aan. Vooraan kreeg vooral Sem een paar goede kansen om uit te lopen naar 2-0. Toch werd het 1-1. Doordat eerst de voorhoede spelers werden gewisseld, stonden er op een gegeven moment 4 spelers vooraan en Ties aan de kant. Dat was teveel voor Joran, Egon en Abe: 1-1.

Nadat iedereen weer zijn positie had ingenomen, bleef het daar ook bij in de eerste helft. Vermeldenswaardig was ook de dubbele coaching toen Mette langs de kant stond. Voor de toeschouwers waren haar instructies een stuk beter te volgen dan die van Bas. Omdat we de eerste helft met wind tegen hadden gespeeld, gingen we vol goede moed de pauze in. De tweede helft begon met een heuse stormloop op het doel van CDN. Abe profiteerde gedecideerd van de chaos bij CDN: 2-1. CDN bracht de verdediging weer op orde en ging op zoek naar de gelijkmaker. Tegen een prachtig afstandschot was Emma weerloos: 2-2. De wind draaide en kwam vooral van opzij, zodat de tweede helft zich voornamelijk op één zijkant van het veld afspeelde. Bovendien bleek het door de wind moeilijk om een goede voorzet te geven (te hard of te zacht). Terwijl CDN als een blok (of klont) speelde,leek het op een gegeven moment net als of er twee Sportingteams speelden; een voorhoede en een achterhoede. Ofwel te weinig spelers voorin om te scoren en te weinig spelers achterin om de tegenstander tegen te houden. CDN profiteerde van het numerieke overwicht en scoorde 2-3. Toch creëerde Sporting volop kansen. En inderdaad, toen de supporters wachtten op de gelijkmaker, maakte CDN er 2-4 van.

Volgens het hoofd van de jeugdopleiding van Sporting moet je kinderen in de F en de E niet lastig vallen met een opstelling, tactiek of anderszins. Kinderen op die leeftijd moet je vooral laten pingelen. De kracht van de E9 echter, is juist de combinatie van alle spelers gezamenlijk. Door goed en geconcentreerd samen te werken en over te spelen wordt het beste resultaat bereikt. Voorlopig leidde dat nog niet tot een overwinning, maar het wordt elke keer weer beter.

Weer geen winst tegen CDN E5

Het plaatje is nog van de uitwedstrijd. Maar zo fraai, dat ik deze moest publiceren.Wim maakt nog een echt verslag, maar ik geef alvast een impressie.

Zaterdag lukte het weer niet tegen CDN. Acht wat heet. Bij de stand 2-3, toen de verslaggever pas kon aansluiten, creëerde de E9 kans op kans. De verdediging van CDN raakte in paniek, de keeper moest flink in de weer en Menno floot (terecht) niet voor een penalty toen een speler uit pure verwarring de bal oppakte. We hebben op dat vlak wel iets met CDN (handschoenen geven aan keepers, discutabele goals tellen) Het veld werd goed breed gehouden; Abe en Dore vormden vanaf de vleugels al conmbinerend en acties maken een continu gevaar. Sem en Mette waren goed aanspeelbaar (maar ongelukkig in de afronding) en Ties, Joran en Egon hielden het achter in de gaten en speelden de voorhoede telkens vrij. De E9 speelde een prima wedstrijd. En toch verloren we. Lang stond het 1-0, drie seconden voor de rust werd het 1-1. Daarna snel 1-3 (door wat slapte achterin) en toen we aan de kant wachtten op de 3-3 en 4-3 maakte de tegenstander 2-4. Dat was de eindstand. Hoeveel punten we gaan halen dit voorjaar weet ik niet, maar het spel zag er prima uit.

Kegels en drank

De derde zaterdag in januari: tijd om te bowlen. Bas en Menno namen de acht kinderen (Broos was afwezig door een gat in zij hoofd; en dat rond zijn verjaardag)mee naar Mitland. Na een bloedstollend verloop was de uitslag van de volledige ronde als volgt:
Abe: 91
Bas: 90
Joran: 88
Emma: 87
Egon: 83
Menno: 82
Mette: 77
Sem: 73
Ties: 72
Dore: 70

Strikes waren er voor Egon en Emma. Yeah! Spares voor Abe (3), Joran (2), Mette, Bas, Sem en Dore. Menno kwam laat op gang, want in de extra beurten, die erna nog werden gespeeld, gooide hij er maar liefst twee; Ties en Bas elk nog één!

De borrel erna vloog voorbij. Voor we het wisten hadden we een paar biertjes en wat snacks naar binnen; een schuin oog op het WK Sprint (Schaatsen) gericht. Een geslaagd begin van het seizoen, dat hopelijk veel mooie dingen gaat brengen.

Bowlen E9

door Abe

Ja, we zijn weer gaan bowlen. Voor iedereen was het leuk en er werden "spears" en "strikes" gegooid. In de poule van Abe, Emma, Joran, Mette en Bas was het spannend want in de laatste gooi had Bas nog de kans om te winnen, maar uiteindelijk werd er met 1 punt van hem gewonnen door Abe. Emma had als enige een strike gegooid in deze poule, maar in de andere poule van Ties, Dore, Egon, Menno en Sem had Egon er ook een gegooid. Iedereen had een drankje erbij voor tussendoor. Maar Joran wilde net gooien en toen was de speeltijd voorbij. Iedereen had ook pret met de filmpjes op de tv als er iemand gegooid had. Na afloop hadden we nog een borrel, maar de meeste kinderen speelden buiten. Zo hadden ''de ouders'' eigenlijk een borrel. Volgens mij is dit dagje heel erg geslaagd.

Sporting E-teams maken indruk in Doorn

Zaterdag speelde de E8 een inhaalwedstrijd tegen DEV Doorn E2. Beide teams stonden bovenaan in onze poule en hadden -net als Hercules E9- slechts twee nederlagen. DEV Doorn en Sporting hadden beiden een wedstrijd meer gespeeld (en gewonnen). Tegen de E8 werd het 13-1 en tegen DEV 13-0 (met die gemiste penalty). Voor ons ware ze dus ongeveer even sterk. Het ging om het kampioenschap omdat Hercules niet meer de achterstallige wedstrijden (waaronder een tegen ons) ging inhalen. Een kampioenswedstrijd in de herkansing, want eind vorig jaar dacht de E8 de titel al in de zak te hebben. Het werd een bloedstollende wedstrijd waarin na een snelle 2-0 achterstand de E8 uiteindelijk knap met 3-5 wist te winnen. Alsnog feest dus voor de E8. Gefeliciteerd!

Twee spelers (Noam, Stan) gingen de dag erna op herhaling in Doorn bij een zaalvoetbaltoernooi. Daar speelde 'Sporting E3' een zaalvoetbaltoernooi van hetzelfde DEV Doorn. Van de E3 was alleen Olaf aanwezig, maar het E8-duo, Willem (broer van Ties) uit de E2, Hugo (E5)en onze eigen Abe completeerden de E-all-stars. De eerste wedstrijd wonnen we verrassend van het sterke DEV Doorn E1. Via twee messcherpe counters werd het van 1-0 binnen vijf minuten 1-2 (goals Olaf en Willem). In de laatste minuten raakten we echt goed ingespeeld en bleek de combinatie van de prima keepende Hugo, solide verdedigers (Abe, Stan) en het technisch begaafde trio Noam, Willem en Olaf een onneembare horde voor DEV.

De wedstrijd erna tegen Schalkwijk E2 speelden we weer goed, waren we sterker en kregen we voldoende kansen. En vielen de goals aan de verkeerde, lees: onze kant. Via drie schlemielige doelpunten werd het 2-4 (weer scoorden Olaf en Willem). Daardoor hadden we het niet meer in eigen hand. Maar omdat DEV Doorn E1 met 4-2 won van Schalkwijk hadden we nog een kans. We moesten dan -zo bleek na druk rekenwerk van de mannen op de tribune- met 9-0 winnen van DEV Doorn E2. Jazeker,hetzelfde team als zaterdag. In de 18 minuten die we daarvoor hadden scoorden we uit de vele kansen vijf keer en moesten Abe (die de laatste wedstrijd keepte) er een toestaan. Noam scoorde drie maal, Olaf en Willem elk een keer. Dus werd het 5-1, een mooie uitslag, maar net niet genoeg voor de winst. We eindigden daardoor exact gelijk met Schalkwijk op een gedeelde 2e/3e plaats. Een leuk toernooi al met al zo op de zondagmiddag.

Dames dragen steentje bij aan sterk ME4

Even was het ladiesday op Sporting. De E-meisjes hadden een toernooi en naast de twee ME-teams hadden we ook nog twee teams van meisjes die met de jongens spelen. De vijf dames uit de E10 (Jannah, Lieke, Linde, Sevim en Janneke) vormden een team met 'onze' Dore, Emma en Mette. Menno en Jurriaan (E10) waren leider van de gelegenheidsformatie.

Die speelde prima. De eerste wedstrijd werd met 2-0 gewonnen (van De Meern) en in de wedstrijd tegen Buitenveldert ME3 werd een 0-1 achterstand omgebogen in een 3-1 voorsprong (1x Mette, 2x Dore). Even werd het spannend toen het 3-2 werd, maar via een onmogelijk afstandsschot van Jannah (die voor het eerst scoorde) werd het 4-2. Daarna werd Sterrenwijk ME1 met 5-0 aan de kant gezet. Buitenveldert MF1 moest in de laatste wedstrijd worden verslagen om de finale te halen, maar helaas verloor de ME4 deze wedstrijd met 0-2.

In de wedstrijd om de 3e plaats was onze ME2 de tegenstander. Deze speelde opvallend goed en wist prima tegenspel te geven. Vooral de keeper was erg goed op de dreef bij schoten van Mette, Sevim en Dore. Ook plaatste Dore de bal nog een keer prachtig op de lat. Toch wonnen de dames door een strak ingeschoten bal van Sevim, na een mooie pass van Dore. Achter hielden de dames van de E10 de boel schoon zodat Emma weinig te doen had.

Kortom een mooie derde plaats bij de eerstejaars E-meisjes voor dit team. De sfeer was hartstikke goed zag de verslaggever, die niet alles heeft kunnen zien helaas. De vorm van 'ons' trio is dus hoopvol voor een tweede helft. Het is aan de zes heren om de analyse van Wim ('jammer dat er in de E9 jongens meedoen') te weerleggen.

In de herkansing tegen oude bekenden

Het nieuwe jaar is al weer een week op weg en alles begint weer op gang te komen. Zo is eindelijk de nieuwe competitie-indeling gereed (zie plaatje). We spelen tegen oude bekenden: de onderste zes teams van de vorige competitie gaan nu in een hele competitie tegen elkaar spelen. Hoewel er maar één punt werd gepakt in die vijf wedstrijden (tegen Delta Sports), deden we elke keer goed mee. Dus kunnen we een leuke tweede seizoenshelft tegemoet zien.