Sterk optreden leidt tot verdiende remise: 1-1

Vandaag trad de E9 voor de derde keer aan tegen Jonathan E10. Dit team was inmiddels de koploper in de competitie. Het werd na een uitstekende en bloedstollende wedstrijd een volledig verdiend gelijkspel. Na een kansloze 0-4 en 1-11 thuis werd het dit keer in Zeist 1-1.

We begonnen met de kersverse kampioen uit de E8 in de gelederen, Noam. Hij viel in voor Egon. Verder was iedereen er. We speelden acht tegen acht op een goed bespeelbaar veld, waar de stevige wind van opzij over dwarrelde. De start was goed, er werd gestreden en goed verdedigd, maar toch was het al snel na een rommelige situatie voor Abe's goal 1-0. Aan de kant werd lichtje gevreesd voor een afstraffing. De laatste wedstrijden had Jonathan van Hercules en Delta Sports gewonnen, dus die waren in de winning mood. Maar de E9 rechtte de rug. Onder aanvoering van de subliem spelende Noam trokken we naar voren. De dames in de voorhoede waren goed aanspeelbaar en op het middenveld was Broos zeer sterk bezig. Fel maar fair in de duels, rustig spelend waar mogelijk en opruimend waar nodig. Joran en Ties hielden het achterin goed schoon, maar Abe moest toch veel ingrijpen. Dat deed hij vlekkeloos. Samen met Emma en Dore hadden ze invallend bij de E10 met 18-0 verloren, dus tegengoals hadden ze genoeg gehad. Sem moest een paar keer worden aangemoedigd maar ging daarna ook lekker meedoen met zijn team. Na een goed aanval schoot Emma tegen de keeper en de terugspringende bal plaatste Noam met een prachtige boogbal precies onder de lat: 1-1. Even later gaf hij Emma na een mooie solo een hele mooie kans, maar helaas ging die er niet in. De groene brigade begon onrustig te worden. Sporting'70 was een walkover naar de kampioenswedstrijd van volgende week? Mooi niet dachten onze helden.

In de tweede helft ging Sporting brutaal voor de overwinning. Soms stonden we met 5 man in de aanval. Dat er geen goal inging was een klein wonder. De mooiste kans was voor Abe, die de bal uitstekend inschoot, maar de keeper van Jonathan hield hem heel goed tegen. Aan de andere kant waren er ook kansen. Maar daar stond Emma foutloos te keepen. En zo vielen er geen goals. De wedstrijd werd wel ruwer; eerst kreeg Ties een elleboog in zijn gezicht en daarna werd Noam een bloedlip geslagen. De scheidsrechter was niet opgewassen tegen dit gedrag en de gemoederen liepen even op. Na een vlot fluitsignaal was het snel gesust en konden we gelukkig nog in een goede sfeer strafschoppen nemen.

Het mooiste compliment kwam van Noam die vond dat het team onherkenbaar was met het begin van het seizoen. In de tweede helft viel hij ook niet meer op, de rest had zich opgetrokken aan het niveau. Een overwinning was mooi geweest, en niet onverdiend, maar het het spel en de inzet waren de supporters meer dan tevreden. Nog twee wedstrijden tegen vergelijkbare ploegen. Die moeten we net zo gaan spelen als vandaag om het goede gevoel vast te houden. De uitslag is dan niet zo belangrijk.